Leren leven met een chronische aandoening is niet niks. Of dit nou psychisch of lichamelijk is, het maakt altijd veel impact op je leven. Hoe ga je hiermee om? Voor velen voelt het onmogelijk om hiermee te leren leven, acceptatie is op dat moment nog ver te zoeken. Toch is het mogelijk om te leren leven met een chronische aandoening. Hoe dan? We delen graag onze tips met je.
De eerste periode na de diagnose
Als je net te horen hebt gekregen dat je een chronische aandoening hebt lijkt je wereld in te storten. Er komen allerlei vragen omhoog en je hebt misschien zorgen over je toekomst en je leven. Het is pijnlijk, frustrerend en verdrietig. Het is moeilijk om te aanvaarden wat je gehoord hebt, je wíl het niet aanvaarden.
De eerste periode is vaak onwijs moeilijk. Het staat in het teken van ontkenning, frustratie en verdriet. Het is ook niet niks als je te horen krijgt dat je een lichamelijk en/of psychische (chronische) aandoening hebt. Om dit te verwerken is veel tijd nodig, neem die ook. Het is prima om te huilen, om je frustratie eruit te gooien en om boos te zijn. Het mág er absoluut uit, allemaal. Je emoties opkroppen maakt het niet beter, het moet er toch een keer uit. Dus laat het toe.
Weet dat je boos mag zijn. Dat je verdrietig mag zijn. Het mag allemaal, het is oké.
Op dit punt voelt ‘leren leven met een chronische aandoening’ nog onmogelijk en dat is logisch. Juist als je door dit proces heen gaat zul je uiteindelijk merken dat die frustratie en boosheid uiteindelijk wat zal zakken.
Je kunt de situatie niet veranderen
Hoe pijnlijk dit ook is, tegelijkertijd is dit een punt om je te realiseren hoe je verder wilt met je leven. Je kunt het niet veranderen: blijf je ertegen vechten of geef je de strijd op en probeer je het beste van je leven te maken (mét de klachten)?
Door te blijven vechten tegen jezelf zullen de klachten niet minder worden. Dat ze erger worden is wél mogelijk. Dit komt omdat je er vrijwel continu mee bezig bent. Wanneer je het wat kunt loslaten en op zoek gaat naar mogelijkheden en manieren om jouw leven aangenamer te maken, zul je merken dat de klachten wellicht wat zullen afnemen. Doordat je niet continu gefocust bent op je klachten en alle negativiteit rondom ziek zijn wat meer los laat wordt je focus verlegd. Dit kan een positieve uitwerking hebben op je klachten.
Hoe pijnlijk het ook is dat je situatie niet veranderd kan worden, het kan tegelijkertijd dienen als reminder om toch iets van het leven te gaan maken. Op jouw tempo en jouw manier. Want jouw kijk op de situatie kan wél veranderd worden.
Denk in mogelijkheden
Het is heel makkelijk om tegen alles ‘Dat kan ik niet!’ te roepen, maar wellicht is het wel mogelijk als er wat wordt aangepast.
Ik (Nathalie) heb fibromyalgie en ben hooggevoelig waardoor ik continu pijn heb, weinig energie heb en snel overprikkeld ben. Ik kan zeggen dat ik niet naar een familiedag, verjaardag of ander feest kan gaan, maar ik kan ook zeggen: ‘Het kost me veel energie, dus ik blijf maar een uurtje.’ Op die manier is het wél mogelijk voor mij en kan ik wel naar het feestje toe.
Hetzelfde geldt voor een dagje naar de stad, dit is voor mij veel te vermoeiend! Dus als ik met iemand naar de stad ga om te winkelen geef ik het duidelijk aan als het niet meer gaat en dan gaan we regelmatig even zitten om bij te komen zodat ik mijn lichaam niet overvraag.
Het lijkt en voelt in het begin alsof je niets meer kunt doen wat je graag deed voordat je ziek werd. Dit is pijnlijk en heel vervelend, maar niet direct de waarheid. Je wordt overdonderd door je klachten waardoor alles zwart en moeilijk lijkt. Echter ben jij degene die wat kleur kan toevoegen! Door niet meteen ‘nee, dat kan ik niet’ te zeggen, maar te kijken naar een manier zodat het wél kan zul je ervaren dat er meer mogelijk is dan je dacht. Daarnaast geeft dit ook weer wat hoop omdat je zoetjes aan gaat ervaren dat er toch nog wel dingen zijn die je kunt (blijven) doen.
Vergelijk jezelf ook niet teveel met anderen. Iedereen leeft zijn leven op zijn eigen manier en dat is prima.
“Als je net te horen hebt gekregen dat je een chronische aandoening hebt lijkt je wereld in te storten. Er komen allerlei vragen omhoog en je hebt misschien zorgen over je toekomst en je leven. Het is pijnlijk, frustrerend en verdrietig. Het is moeilijk om te aanvaarden wat je gehoord hebt, je wíl het niet aanvaarden.”
Wees eerlijk naar anderen
Als er íets moeilijk kan zijn is het praten over je klachten. Toch is dit heel belangrijk en kan het je uiteindelijk juist rust geven. Als anderen op de hoogte zijn van jouw situatie is het voor hen ook makkelijker om jouw situatie te begrijpen en je eventueel hulp aan te bieden. Misschien denk je dat ‘niemand daarop zit te wachten’ of ‘dat toch niemand je begrijpt’, maar geef het een kans. Je zult merken dat meer mensen open staan om te luisteren en te helpen dan je denkt. En zolang jij niets zegt kunnen anderen niet weten waar je mee zit.
Wil je meer begrip? Spreek jezelf uit.
Leren leven met een chronische aandoening: iedereen doet het anders
Hoe jij omgaat met een chronische aandoening en hoelang het duurt voordat je ermee kunt leven is afhankelijk van verschillende factoren. Iemand die optimistisch in het leven staat zal wellicht ook sneller kunnen kijken naar mogelijkheden en oplossingen. Terwijl als je negatief bent en overal het slechte van inziet dit proces meer tijd nodig zal hebben.
Iedereen gaat anders om met bepaalde situaties, dus leren leven met een chronische aandoening doet iedereen anders. Er is geen vast plan waarop staat hoe je moet leren leven met een chronische aandoening. Dit is een proces waar je zelf doorheen gaat, waar je dingen van mag leren en als het goed is sterker weer uit komt.
Leren leven met een chronische aandoening, het kan
Het voelt in het begin wellicht onmogelijk om ook maar OOIT te leren leven met je chronische lichamelijke en/of psychische aandoening. En dat is logisch, er komt onwijs veel op je af, je krijgt dingen te horen die je niet wílt horen en je hele leven wordt op de kop gegooid. Je verliest een stuk van je gezondheid en daar mag je best van balen, om huilen of boos en gefrustreerd door zijn. Het is niet niks.
Weet alleen dat het beter wordt, dat je uiteindelijk wat meer rust zult vinden, leert kijken naar mogelijkheden, oplossingen en alles wat voor jou wél mogelijk is. Leer communiceren met je omgeving, geef je grenzen aan, zeg vaker ‘nee’ en doe dat wat voor jou goed is. Moeilijk? Ja, absoluut. Maar het is meer dan de moeite waard. Als jij leert leven met je chronische aandoening, zul je merken dat je leven een stuk aangenamer wordt. Er valt een hoop weerstand weg en dat zorgt voor rust, ontspanning en vrijheid.
Het is een heel proces om te leren leven met een chronische aandoening, maar onmogelijk is het zeker niet. Go for it!
Nog even verder lezen?
- Grenzen aangeven: 8 redenen waarom het je verder gaat helpen >>
- Hulp vragen: 5 redenen waarom dit een goede keuze is >>
- Schaamte rondom een psychische aandoening is absoluut NIET nodig >>
- 5 tips: Focus houden op positiviteit met een chronische aandoening >>
- Stress verminderen: 9 Praktische tips die je direct kunt toepassen >>
Lukt het jou om je chronische aandoening te aanvaarden? Wat helpt jou hierbij? Deel jouw tips en inspireer anderen!
