“In 2013 ging ik op 19-jarige leeftijd op mijzelf wonen in een klein kamertje in Arnhem. Ik had het gevoel dat ik alles zelf moest doen en wilde ook alles zelf doen. Ik ben opgevoed met het idee: eerst zelf proberen en als het niet lukt hulp vragen.” Lees hier het hele ervaringsverhaal van een JongPIT’er.
Hoe jongeren het vragen om hulp ervaren
In Arnhem had ik het erg zwaar. Ik wilde van alles, maar had weinig energie. Ondanks dat ik al een beetje begeleiding kreeg overvroeg ik mijzelf constant en ik kreeg psychogene aanvallen. Dit was voor mij het signaal om op zoek te gaan naar woonruimte in de buurt van mijn moeder en vrienden. Ik miste de sociale contacten, maar had ook de hulp van mijn moeder nodig (hoe lastig ik dit ook vond).
Al snel vond ik een woning in Doetinchem. Maar ik overvroeg mijzelf nog steeds ontzettend. Ik zat heel erg in tweestrijd tussen hulp accepteren van vrienden en familie of alles zelf doen. Ik had al een tijdje ambulante begeleiding en die pakte veel voor en met mij op, maar mijn balans vinden bleef lastig.
Uiteindelijk vond ik redelijk mijn draai in Doetinchem en verhuisde naar een grotere woning. Ik kreeg een relatie met mijn huidige man, die op dat moment met 24-uurs begeleiding woonde. Er ging een wereld voor mij open. Er was gewoon een manier om hulp te krijgen die ik nodig had zonder dat ik mijn sociale netwerk in moest zetten. Mijn man en ik gingen samenwonen zonder zorg, met ambulante begeleiding en er werd huishoudelijke hulp geregeld. Het ging echt niet altijd goed met mij, maar ik had weer meer energie en het huis was schoner en opgeruimder (en daardoor mijn hoofd ook!).
Ik heb een relatief groot sociaal netwerk dat veel voor mij heeft opgevangen. Hoezeer ik al deze hulp ook waardeer, het was echt niet altijd de beste manier. Mijn sociale netwerk is (grotendeels) voor leuke dingen en niet voor ondersteuning en/of hulpvragen rondom mijn ziek zijn.
Sinds ik heb besloten om voor de wekelijks terugkerende taken hulp van buitenaf in te schakelen gaat het steeds beter met mij. Maar hoe maak je een besluit dat bij jou past? En als je besluit professionele hulp te zoeken, waar klop je dan aan?
Sociale netwerk
Bij wie kun je hulp vragen? Een trend die de laatste tijd steeds meer opkomt in de zorg is hulp vragen aan vrienden, kennissen en familie. Dit kan heel lastig zijn. Allereerst is het belangrijk om te bedenken waar jouw grens ligt qua hulpvraag aan je netwerk. Als je dit voor jezelf duidelijk hebt, kun je met jouw netwerk samen kijken wat zij voor jou kunnen doen.
De hulp uit mijn sociale netwerk
Toen ik nog geen huishoudelijke hulp kreeg, heb ik met mijn moeder afgesproken dat zij één keer per week bij mij mee kon eten. In ruil daarvoor deed ze wat huishoudelijke taken. Dit gaf mij het gevoel dat ik ook iets kon terugdoen voor haar, wat het makkelijker maakte om deze hulp te accepteren. Hulpvragen wordt vaak makkelijker als je iets concreets terug kunt doen.
Maar je moet ook rekening houden met mensen die niet alle taken willen en/of kunnen doen voor jou. Zo heb ik met een vriendin de afspraak dat ik haar bijvoorbeeld wel wil helpen met eten, maar niet met haar persoonlijke verzorging.
Deze balans is heel lastig te vinden en ontstaat door bij jezelf na te gaan waar jij je prettig bij voelt, dit aan te geven, maar dus ook zeker te checken waar anderen zich prettig bij voelen.
WMO-hulp
De drie bekendste vormen van hulp vanuit de WMO (gemeente) zijn ambulante begeleiding, huishoudelijke hulp en financiële hulp. Alle drie vraag je aan door contact op te nemen met de WMO van jouw gemeente. De precieze afhandeling van jouw aanvraag verschilt per gemeente, maar zij zullen met jou gaan kijken wat jou kan helpen en wat de gemeente hierin kan betekenen.
Ambulante begeleiding
Ambulante begeleiding kan een oplossing zijn wanneer je in je dagelijkse leven hulp nodig hebt met regelzaken, het overzicht bewaren of een onafhankelijk iemand nodig hebt waar jij je verhaal kwijt kunt. Zodra de indicatie met de WMO rond is stel je samen met jouw ambulant begeleider doelen op waar je de komende periode aan wil werken. Zo kan hij of zij bijvoorbeeld taken die nu door je sociale netwerk worden gedaan overnemen of je hierin begeleiden.
Huishoudelijke hulp
Huishoudelijke hulp is kort gezegd een schoonmaakster/schoonmaker die bij jou thuiskomt. Door de huishoudelijke taken (deels) uit handen te geven kun je veel energie besparen. Je mag samen met je huishoudelijke hulp afspraken maken over wat je zelf doet en wat hij/zij overneemt, binnen de regels van jouw gemeente. Ik vind het heel lastig om niets te doen als mijn hulp aan het werk is. Op dit moment doe ik voor mij lichte taken als de was opvouwen of ik werk mijn administratie bij wanneer de huishoudelijke hulp er is. Zo heb ik het gevoel dat ik nuttig bezig ben, maar kost het mij niet te veel energie.
Financiële hulp
Voor vragen met betrekking tot je financiën zijn er per gemeente verschillende organisaties. Dit kan bijvoorbeeld een vrijwilliger zijn die met je meekijkt, maar ook een betaalde kracht die jouw financiën (gedeeltelijk) overneemt. De meeste gemeentes hebben een budgetcoach in dienst die met jou mee kan kijken. Meer informatie hierover kun je bij de WMO van jouw gemeente vinden.
