Jongeren met een chronische aandoening of beperking willen dat hun zorg een meer integraal karakter krijgt. Deze jongeren hebben een leven buiten hun zorgtraject in de medische molen. De persoonlijke gezondheid bestaat uit meer dan het vinden van het juiste medicijn. Andere aspecten van de leefwereld van jongeren verdienen ook aandacht. Daarbij lijken de radartjes van de medische molen niet goed op elkaar afgestemd. Het is nog lang niet overal normaal dat artsen met verschillende disciplines samenwerken aan de zorg van één en dezelfde patiënt en het perspectief van de jongere daarin meetelt.  Dit terwijl het vertrouwen in een arts of hulpverlener cruciaal is en goede samenwerking in de zorg daar een belangrijke pijler voor is. Dat geldt ook sterk op het gebied van de transitiezorg. Bij de transitie van 18- naar 18+ krijgen jongeren te maken met een abrupte verandering in hun zorg. Onvoorspelbaarheid en nieuwe situaties leiden tot extra gevoel van onveiligheid en verminderd gevoel van controle. Vertrouwen kan groeien in wederkerigheid in contact; vertrouwen is gebouwd op gelijkwaardigheid, oog voor het leven van de jongere en het gevoel dat de arts of hulpverlener naast je staat in keuzes.